ترم چهارم دانشگاه بودیم
بعضی از دروس عمومی هم خب قاطی پاتی بود و از هر رشته ای داخل کلاسا بودن
از قضا یه پسری بود که بنده خدا قد کوتاهی داشت حدودا نود سانت بیشتر نبود..فرم دست هاش هم یجوری بود..کوچیک و تپل
این بنده خدا حالا به هر دلیلی گوشه گیر بود و با کسی نمیجوشید..لابد مسخره ش میکردن

^^^^^*^^^^^

خلاصه
وسطای ترم بود که یروز حسب اتفاق من داشتم با موتور از سربالایی خرکی دانشگاه بالا میرفتم تا برم سرکلاس که دیدم همین پسره از اتوبوس جا مونده و داره تندتند میره که برسه
رسیدم بهش و گفتم سوار بشه تا برسونمش
ولی مگه قبول میکرد
با هر مصیبتی بود سوار شد و رفتیم
این اتفاق باعث شد که باهم رفیق بشیم
بعد یه مدت باهم کلی کوک شدیم
اخرای ترم بود که یروز بهم گفت
اگه فردا بیکاری بریم باهم یه گشتی بزنیم
پیشنهادش جالب انگیز بود..اخه ازش بعید بود
قرار گذاشتیم و فرداش باموتور زدیم بیرون
پیشنهاد داد بریم بیرون شهر و یه جای دور
با تعجب قبول کردم و رفتیم یه جایی که تو عمرم نرفته بودم
القصه
نشستیم و یه مقدار هله هوله داشتیم خوردیم
بعد یکساعت بهم گفت
میدونی چرا اومدیم اینجا
گفتم جنابعالی مغز خر میل کرده بودی
دیگه اومدیم
بعد یه خنده ی عربده مانند گفت نه ستار
حقیقتش تو مثل برادرمی
گفتم بیایم اینجا تا یه چیزی بگم
گوشام تیز شد
گفتم خب بفرما..بگو

بعد یه ربع اسمون و ریسمون بافتن گفت از یه دختری خوشش اومده
چون خودش شهرستانیه ازم خواست براش تحقیق کنم و اگه همه چی مثبت بود..من از طرفش برم با دختره صحبت کنم و اجازه بگیرم با خانواده ش برن خواستگاریش

^^^^^*^^^^^

نمیدونم تو شرایط اینجوری بودین یا نه
داشتم از خنده تو خودم جر میخوردم..اما میترسیدم بخندم و طرف ناراحت بشه
گفتم خب حالا اون دختر کیه
جوابش منو تا انفجار برد

اخه دختره یکی از پولدارترین..های کلاس ترین..مغرور ترین و گَنده دماغترین دخترای دانشگاه بود که حتی بابای خودشم تحویل نمیگرفت

به پسره گفتم جعفر
حالا هیچ راهی نیست بیخیال بشی
اخه اون دختره یجوریه
به تو اصلا نمیخوره
یعنی خب ببین
زن گرفتن که الکی نیست و مکافات داره

بعدشم
اینا رو همون تو شهر میگفتی
آواره ی کوه و کمر مون کردی برا همین؟

بگذریم
یه قهری کرد که وامصیبت
قبول کردم که برم پیش دختره و بگم جعفر عاشقش شده

^^^^^*^^^^^


برگشتیم سمت شیراز
تو مسیر چند دفعه از خنده نزدیک بود با سر بخوریم زمین
.....

چند روز بعد دیدم اون دختره یجا نشسته
رفتم سمت و کاملا با ادب گفتم
اجازه هست یه مطلبی رو بگم خدمتتون
دختره هم نه گذاشت و نه برداشت و گفت
اقای اریافر
با عرض معذرت من قصد ازدواج ندارم
مخصوصا با شما

منم نه گذاشتم و نه برداشتم و رک گفتم
چی پیش خودت فکر کردی
تورو مفتکی هم بدن بهم نمیخوام
توهم زدین
دلیل اینکه اومدم پیشتون اینه که بگم اون دانشجو قد کوتاهه..اسمش جعفره
اون ازم خواسته بیام از شما اجازه بگیرم. برا امر خیر بیان خونتون

همیشه برام سوال بود اون کیفی که خانمها همیشه باهاشونه چی مگه داخلشه
تا که یقین پیدا کردم حتما چندتا آجر
نکبتِ خر چنان با کیفش تو کله م کوبید که
خون از کله م جاری کرد
چندتا از دوستام رسیدن و منو بردن بهداری
تا دوروز هم که سرم از درد داشت میترکید

روز سوم رفتم دانشگاه
دختره تا منو دید اومد سمتم
فوری داد زدم


آقووو
من غلط کردم
از گور مرده و زنده م خوردم
ول کن جون بابات



دختره اومد و معذرت خواهی کرد و گفت که انتظار از همه داشته الا جعفر
حالا نمیشه ناحق گفت
جعفر یجوری بود
ولی خب
این وسط کله ی من چرا تاوان داد
خدا عالمه

^^^^^*^^^^^


فقط چندتا تجربه نصیبم شد
هرچند دردناک
اما عالی


هیچوقت با موتور کسی رو سوار نکنم

رفاقت با جعفر نامها ممنوع

هنگام صحبت با خانم ها ازشون قد یک طول دست بعلاوه ی طول یک کیف فاصله بگیرم


هیچوقتی عصای خیر برا کسی نشم
علی الخصوص امر خیر

دانشگاه خر است



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

چندسال قبل ترا تازه یه تکنولوژی به ما ایرانیا اضاف شده بود به اسم موبایل
حرف حدود بیست و خورده ای سال پیشه
تازه داشت بین ملت جا باز میکرد
همه هم نداشتن
بیشتر یه چیز تجملی بود
حالا نهایت انتن دهیش هم تو شیراز تا بالای دروازه قرآن بود
بعدش میشد بیمصرف


اول که گوشی موبایل اینجوری نبود
یه چندتا برند هم بیشتر نداشت
اولیش آلکاتل بود
یه گوشی یغور و بزرگ حدود یه آجر بود
بعد صاایران
قد یه بلوک
یه تن وزن داشت
خیلی مالی هم نبود

بعدیش سونی بود
یه چیز کوچولو و جمع و جور که البته گرون بود و مخصوص مرفهین بی درد
بعد نوکیا و چندتا برند دیگه


حالا امکاناتش
اول که منو تمام انگلیسی بود و خیلیا نمیدونستن چی نوشته داخل صفحه ش

چیزی به اسم پیامک هم هنوز تو ایران فعال نبود
فقط تماس اونم نه هرجایی..انتن دهی اصل بود
بعد میرسیم به تیپ افراد


جونم بگه براتون که چون گرون بود..چه سیمکارت و چه گوشی
هزار نفری شاید یکی موبایل داشت
یه کیف بین ملت موبایل دار مد شده بود که به کمربند طرف متصل میشد
طوری هم کیفه رو نصب میکردن که از ده فرسخی تو دید باشه
یه عده هم جای کیف یه پارچه نوشته میزدن بدین مظمون

زودی در این مکان موبایل نصب خواهد شد

کسی که موبایل داشت حکم رئیس جمهور رو داشت
افاده ها طبق طبق
یه چس کلاسی میگذاشت که واویلا لیلی
یه چیزی هم که سر همه ی موبایل دارا اومد
ضایع بازی حین چس کلاس بود
مثلا
طرف داشت با موبایلش حرف میزد
کلی کلاس که تهران بودم و الان پرواز دارم و اون اپارتمانه رو نخریدم چون محیطش بی کلاس بود و اینا
یهویی
زرررررت
گوشیش زنگ میخورد
حالا میخواست بشینی به طرف بخندی

یه چیز دیگه هم که تو تب و تاب موبایل دار شدن ملت بود
این گوشی تلفن های بیسیم بود
اکثرا هم گوشی استوک بیسیم تلفن ثابت بود که معمولا تا هزارمتر برد انتن داشت
حالا بگذریم که طرف اینو میگذاشت تو اون کیف کذایی و از شیراز میرفت تهران
فقط برا اینکه بگه منم اره..موبایل دارم.


یه قسمت خنده دار قضیه طرز تلفظ موبایل بود

هر کسی بنا به چرخش فک ش یه چیزی میگفت

موبایل..موبِیل..موفایل..مِبِیل..مابِیل


قسمت بعدیش طرز تهیه ی سیمکارت بود
طرف اون موقع یک میلیون و پونصد میداد یه خط
اون وقتا پراید چهار میلیون بود
اگرم ثبت نام بخواستی کنی
باید سه چهارسال تو نوبت بموندی تا اموراتت بگذره
مث حالا نبود سیم کارت رایگان باشه یا یکی بخر دوتا ببر باشه


جالب انگیز بعدی شماره موبایل بود
همه شون با 0911 شروع میشدن و سه تا عدد بعدی کد شهر طرف بود
یعنی تو هوا میشد فهمید خط طرف برا کجاست




یه اصطلاح باحال هم دهن ملت موبایل دار بود که خفن مسخره بود
مثلا طرف میخواست بگه به فلانی زنگ زدم
اینو میگفت



به فلانی موبایل زدم
جواب موبایلمو نداد پدرنامرد

بعد چندسال سرویس پیامک هم فعال شد
اون که محشر کبری بود
اصطلاحات ملت خیلی باحالتر شد
هرکی یه چیزی میگفت بهش


اس ام اس...اس..پیام..پیامک..چس مس..اس مس..چس فس
خلاصه که یادش بخیر
دورانی بود برا خودش

روش خواندن کلمات در مغز
چناچنه به طور رومزره به زبان فارسي صبحت مي کيند، خاوهيد تواسنت اين نوتشه را بخاونيد.
در داشنگاه کبمريج انگلتسان تقحيقي روي روش خوادنه شدن کملات در مغز اجنام شده است
که مخشص مي کند که مغز انسان تهنا حروف اتبدا و اتنهاي کلمات را پدرازش کرده و کمله را مي خاوند.
به هيمن دليل است که با وجود به هم ريتخگي اين نوتشه شما تواسنتيد آنرا بخاونيد